Diş dolgularının yapımında önceleri amalgam kullanılmaktaydı. Dayanıklı bir materyal olmasına rağmen civa içermesi ve gri renkte olması gibi dezavantajları vardır.  Günümüzde ise yaygın olarak beyaz renkli komposit dolgu malzemeleri kullanılmaktadır.

Inlay ve onlay yönteminde ise ağız dışında dolgu hazırlanır.  İnlay daha küçük dolguları, onlay ise daha büyük, dişin daha fazla alanını kaplayan dolguları ifade eder. Bu yöntemde öncelikle diş dolgu yapılacak şekilde hazırlanır ve ölçüsü alınır. Elde edilen modelde yine kompositten ya da seramikten dolgu hazırlanır. Daha sonra dişe yapıştırılır. Bu yöntemin avantajı ağız dışında hazırlandığı için, ağız içinde dolgu yapımını zorlaştıran tükürük varlığı, dolgu yapılacak alanı direk görememe gibi durumların olmamasıdır.  Bu nedenle dişle daha uyumlu, anatomik yapıların tam olarak oluşturulduğu, diş temaslarının daha iyi sağlandığı dolgular elde edilebilmektedir.

Dezavantajı ise klasik dolgular gibi tek seansta yapılamamasıdır.